نقش سیستم آدرنرژیک در تاثیر میدان الکترومغناطیس بر احساس درد حاد

با وجود اینکه عوامل متعددى در فرآیند احساس و ادراک درد شرکت دارند، مطالعه شایسته اى بر روى این عوامل صورت نگرفته است. یکى از این عواملمیدانهاى الکترومغناطیسى است که واجد تاثیر غیر قابل انکارى بر حس درد مى باشد. تحقیق حاضر بر روى 10گروه 5تایى موش سورى انجام شده استو با استفاده از 4دارو )یوهیمبین، زایلازین، پروپرانولول، سالبوتامول( نقش سیستم آدرنرژیک در تاثیر میدان الکترومغناطیس بر حس درد حاد بررسى شد.موش ها در ابتدا به دو گروه تقسیم شدند که یکی از گروه ها به مدت یک هفته، روزى یک ساعت در معرض میدان الکترو مغناطیس قرار گرفتند و گروهدیگر تحت تاثیر میدان مغناطیسی قرار نگرفتند. در ادامه هرکدام از داروها بصورت جداگانه و مستقل از هم بر روى هر دو گروه موش ها آزمایش شدند.نتایج این پژوهش نشان داد یوهیمبین ) α 2بلاکر( موجب کاهش معنى دار اثر ضد دردى میدان الکترومغناطیس و زایلازین ) α 2آگونیست( موجبافزایش معنى دار اثر ضد دردى میدان الکترومغناطیس مى گردد، اما تجویز پروپرانولول ) β 1و β 2و β 3بلاکر( و سالبوتامول ) β 2آگونیست( هیچ تغییرىدر اثر ضد دردى میدان الکترومغناطیس ایحاد ننمود. این نتایج نشانگر خاصیت ضد دردى میدانهاى الکترومغناطیس و نقش سیستم آدرنرژیک در تسکیندرد توسط این میدانها مى باشد